Kontynuuj tradycję.

Na przedwiośniu i wczesną wiosną łąki wokół grobli prowadzącej z Mścich na Biały Grąd to, początkowo, prawie jednolita tafla wody. Zalana jest też częściowo i sama grobla. Z czasem lustro wody opada i na powierzchni wodnej tafli pojawiają się zaznaczone pionowymi kreskami turzyce. Tylko dzikie ptaki i łosie przemieszczają się w tej rozległej i trudno dostępnej przestrzeni. Kiedy jednak spływająca ku rzece woda odsłania torfowe podłoże, łąki zazielenią się i utwardzają, wkracza w nie człowiek, który rowerem i pieszo, w gumowcach, przechodząc przez pozostałe jeszcze zalane wodą fragmenty grobli i rowy odwadniające, brodząc po nasyconych jeszcze wodą łąkach, wprowadza w bagienną przestrzeń stada krów. Ta utrwalona przez kolejne pokolenie tradycja wpisała się malowniczo w nadbiebrzański pejzaż. Ptakom i łosiom to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, to właśnie krowy spełniają tutaj rolę kosiarek powstrzymujących zarastanie nadbiebrzańskich łąk. Na tak poprzycinanych łąkach mogą gniazdować  i wyprowadzać lęgi liczne gatunki ptaków, a wędrowiec, taki jak ja, nasyca duszę rozległą, otwartą po horyzont przestrzenią.

Napis na koszulce (patrz zdjęcie powyżej) znaczy "kontynuuj pływanie" i pasuje do fotografowanej sytuacji. W szerszym kontekście, w odniesieniu do wpisanego w nadbiebrzański pejzaż wypasu krów, brzmi jak apel, przestroga: "kontynuuj tradycję", bo to przecież ona jest najcenniejszą wartością i mądrością wypracowaną przez pokolenia.